میان جمع بگویم که دوستت دارم؟

که دستگیری ام ای عشق می کند آیا
خدا نکرده اگر از تو دست بردارم؟

گرفت بار غمت را به دوش هر کس، مرد
خبر دهید که من زنده زیر آوارم!

مراقبم که مبادا تهی شوم از تو
قسم به چشم تو! در خواب نیز بیدارم

شبیه اسفندم بی قرار گریه ی سیر
شب و غروب و سحر، صبح و ظهر می بارم

مرتضی امیری اسفندقه
برچسب‌ها: اشعار, غزل, مرتضی امیری اسفندقه